Zo rond 1992/1993 onstonden de eerste echte heftige discussies over geweld in computergames. Wat voor invloed zou dit hebben, op de zielige kinderzieltjes? Die zouden hiermee toch worden verpest door agressiviteit? Men is nooit uit de discussie gekomen, maar de producenten hadden wel ontdekt: de beste publiciteit is anti-publiciteit. Dus hoe radicaler het spel, hoe meer omzet! Zonder dat ze zelf echte reclamekosten hoefden te maken!

Wolfenstein 3D (1993)
Wolfenstein 3D was een verschrikking voor de ouders. Zelfs tegenwoordig wordt het sommige kindertjes nog verboden om het spel te spelen. Waarom was het dan zo erg? Bij Wolfenstein 3D speel je een man die in nazi-doolhoven loopt en nazi's moet afknallen. Daarbij zul je posters van hakenkruisen, Hitler en echte Duitse soldaten tegenkomen. Dit zou je kinderzieltje wel eens kunnen beïnvloeden, want kinderen kunnen schijnbaar niet normaal nadenken. Het positieve argument van de makers van het spel was altijd: je schiet nazi's af, dus wat is daar verkeerd aan?

Doom (1993)
Doom was in principe minder erg dan Wolfenstein 3D, want hier schoot je slechts monsters en gewapende krachtpatsers af. Doom was echter wel een stuk bloediger, waardoor het weer negatief in het nieuws kwam. Vooral de mogelijk om met een kettingzaag mensen te vermoorden, werd door de publicisten niet erg gewaardeerd. De mensen namen echter gretig aftrek van dit spel.

Street Fighter 2 (1991)
Street Fighter 2 is (in mijn ogen) zeker helemaal niet zo'n radicaal spel, maar werd toch altijd in een adem genoemd met de meest verschrikkelijke spellen van het moment voor tere kinderzieltjes. Het spel is niet bloederig, "bloedloos" zelfs. Je moest echter wel met een mannetje (of vrouwtje) een ander vrouwtje (of mannetje) in elkaar rammen. Dit zouden de kindertjes toen nog wel eens na kunnen doen, dus het was oppassen geblazen voor dit spel. Ze wisten niet wat ze nog meer te wachten stond, want bij dat alles was dit spel een schatje...

Mortal Kombat (1993)
Mortal Kombat ging verder dan Street Fighter 2. Op de Nintendo was er bij deel 1 nog geen bloed, maar bij de Sega had je de zogenaamde "bloedcodes". Als je ze had, vlogen de spetters in de rondte en kon je ingewanden er uit rukken. In mijn ogen viel het allemaal wel mee, en was het zeer onrealistisch, maar de ouders waren hier wel heel erg van geschrokken. Ze vonden het een realistisch spel en dit kon toch niet mogen! Ondertussen vond de jeugd weer gretig aftrek van dit spel bij de winkels, die nonchalant de leeftijdsrating negeerde. Na Mortal Kombat 1, zat iedereen braaf op deel 2 en 3 te wachten, maar dat werden minder grote successen in de zin van dat het in de publiciteit kwam. De media raakte er toch schijnbaar ook aan gewend en besefte dat het misschien toch wel meeviel.

Duke Nukem 3D (1996)
Duke Nukem 3D was weer een opvolger van Doom, maar hier schoot je slechts op aliens en vreemde wezens, en zonder kettingzaag. Slechts allemaal vreemde alien-wapens en dergelijke waren tot je beschikking. Het nieuwe was echter dat de hoofdfiguur in het spel een echte persoonlijkheid kreeg, waardoor de kindertjes er zich aan konden spiegelen. Aan een verschrikkelijke geweldpleger! Dat vonden de oudertjes al niet leuk, maar nog veel erger was dat er blote dames in het spel zaten! Stripteasedames, en als je ze geld gaf gingen ze voor je strippen! Dit vroeg om hardere maatregelen als kindersloten en dergelijke!

Carmageddon (1997)
De makers van Carmageddon wilden succes en dat lukte ze. Alle pers, psychologen, psychiaters, ouders, overheden en Veilig Verkeer Nederland vonden het spel afschuwelijk en ontzettend erg en ook nog eens aanzetten tot geweld. Er waren twee versie: in de normale versies reed je gewoon mensen dood en was het bloed rood. In de gecensureerde versie was het bloed groen en reed je aliens dood. Gelukkig kregen we in Nederland de ongecensureerde versie, waardoor het zelfs in het kabinet ter sprake kwam. Zulke goede promotie had de fabrikant nog nooit gehad en het spel werd een super-succes. Deel twee zouden ze nog realistischer maken, maar zou minder in de media komen (hoewel nog aardig wat), want de publiciteit kon misschien toch ook hier aan wennen. Balen voor de fabrikant.

Hooligans: War over Europe (2002)
In het jaar 2002, toen de TNMP leden al lang buitengewoon weinig tot helemaal niets meer aan de TNMP Page deden, was het eigenlijk ondenkbaar dat er nog een controversieel computerspel zou verschijnen, omdat immers, godezijdank, alles al mogelijk was. Toch veroorzaakte het toen verschenen spel Hooligans, War over Europa nog genoeg controverse om hier vermeld te worden. In dit spel speel je met groepen hooligans die voetbalwedstrijden moeten verzieken en steden moeten terroriseren. Er kwamen weer vragen tot in de kamer aan toe, waardoor de omzet van dit spelletje weer goud geld deed.

JFK Reloaded (2004)
In 2004 (de TNMP bestond slechts nog uit een best-of van de afgelopen jaren), kwam het spel JFK Reloaded uit. Doel in dit spel is de moord op Kennedy zo nauwkeurig mogelijk te simuleren. Volgens insider draait het hier "slechts om de juiste timing van schoten, en het herladen van je wapen. Een erg beperkt spel dus." Hoewel dit spel lang niet zoveel commotie veroorzaakte (zeker niet in Nederland) als de voorgaande spellen, toch nog het vermelden waard. Veel Amerikanen waren geschokt bij het zien van beelden van het spel waarin een van hun geliefste presidenten wederom om zeep moest worden geholpen.